περισσόβοτος

-ον, Α

αυτός που έχει περίσσευμα τροφών, αφθονία φαγητών («περισσόβοτος τράπεζα», Νόνν.)

[ΕΤΥΜΟΛ. < περισσός + -βοτος (< βόσκω), πρβλ. καλλί-βοτος].